↑
Пользователь — "Gulmyra Erubaeva"
Gulmyra Erubaeva
с нами с 22 августа 2014
Комментариев — 1
Мақалаңызды оқып отырып, ойыма осыдан 4-5 жыл бұрын болған бір оқиға түсті. Бірде анам екеуміз, асханада тамақ ішіп отырғанбыз. Қасымызға жасы 80-ге таяған бір әже келіп, менің бетіме ұзақ қарап отырып, "сенің ұлтың қандай", – деп менен сұрады. Мен таза қазақ екенімді айттым. Ол кісі аздап сеніңкіремей "мүмкін әкең орыс немесе татар шығар", – деді. Мен де қоймай қаным қазақ екенін тағы айттым. Әжем маған «сенің түрін қазаққа келіңкіремейді, сондықтан сұрадым. Кейбір адамдар бұрын да, қазір де өзінің қандай ұлттан шыққанын айтқысы келмейді. Ал менің ұлтым хакас мен оны әрқашан мақтанышпен айтам. Адам қандай ұлттан, жерден, елден болсын, оны әрқашан қуанышпен, мақтанышпен, сүйіспеншілікпен айту керек деп айтқан еді. Дәл сол уақытта хакас ұлты жайлы ойыма ешнәрсе оралмаған. Мақалаңыз ойландырды, ой салды...